4 თებერვალს სამხატვრო აკადემიაში გაიხსნა გამოფენა სახელწოდებით "ქვა, ქაღალდი,მაკრატელი" , რომელიც ბრიტანეთის საბჭოს კოლექციიდან იქნა გამოტანილი. საინტერესო ნიმუშები ,რომლებიც საგამოფენო დარბაზშია გამოფენილი წარმოადგენს ბრიტანელ მოქანდაკეთა ნამუშევრებს 1950იანი წლებიდან დღემდე. ოფორტი,სქრინპრინტი,ლინოგრავიურა,ლითოგრაფია, საკმაოდ საინტერესო მასალაა.
გამოფენა 2 კვირას გასტანს.
აქვე გთავაზობთ გამოფენაში მონაწილე ხელოვანთა შესახებ მოკლე ანოტაციებს და გამოფენის პრეს–რელიზეს.
გამოფენა გვთავაზობს მოქანდაკეთა არსენალში არსებულ გრავირების სხვადასხვა მეთოდს. მაგალითად, სქრინ–პრინტით მიიღწევა გრავირების უკიდურესად კარგი ხარისხის გლუვი ზედაპირი. ეს მეთოდი ასევე იძლევა ნამუშევრის მრავალი ზუსტი ასლის დამზადების საშუალებას.ლინოგრავიურისა და ოფორტის შექმნა კი ბევრად უფრო შრომატევადი პროცესია, რომელთა საბოლოო შედეგის წინასწარ განსაზღვა შეუძლებელია. ეს მხოლოდ მას შემდეგ ხდება, როცა ხელოვანი ქაღალდს საბეჭდი დაზგიდან იღებს.
ჰენრი მური(1898–1986) და ედუარდო პაოლოცი (1924–2005) უპირველეს ყოვლისა თავიანთი დიდი ზომის სამ–განზომილებიანი ქმნილებებით არიან ცნობილნი.ამავე დროს მათ უამრავი გრავიურა შექმნეს.გამოფენაზე ჰენრი მურის ხელოვნება წარმოდგენილია ორი ლითოგრაფიით, რომლებიც მან კარიერის დასასრულს შექმნა. ყველაზე ადრინდელი ნამუშევრები კი ედუარდო პაოლოცის ეკუთვნის. ედუარდო პაოლოცი იმყოფებოდა ბრიტანეთში 1960იან წლებში, როდესაც იქ გრავიურების დამზადების ნამდვილი ბუმი იყო.პაოლოცი ცდილობდა შეესწავლა ურთიერთკავშირი ტექსტსა და გამოსახულებას შორის, ასევე სწავლობდა რეპრეზენტაციის პოლიტიკას საზოგადოებაში, სადაც მასობრივი მოხმარების კულტურაა გაბატონებული.
გამოფენაზე ასევე წარმოდგენილია ანიშ კაპურის (დაბ.1954),ტრეისი ემინის(დაბ 1963,) გილბერტის(დაბ 1943) და ჯორჯის(დაბ1942), ანია გალაციოს (დაბ.1963)გრავიურები. დევიდ შრიგლის (დაბ 1968),მაიკ ნელსონის (დაბ 1967), დემიენ ჰერსტის(დაბ 1960) ნამუშევრები.
ორ და სამ განზომილებიან ქმნილებებს შორის ურთიერთობის კვლევა და გრავირების თანამედროვე მეთოდების მიერ შემოთავაზებული შესაძლებლობების შესწავლა იყო განმსაზღვრელი ხელოვანთა შემდეგი თაობის ნამუშევრებში. მაგალითად, ანიშ კაპურს აინტერესებს როგორ ზემოქმედებას ახდენს მისი ქმნილება მნახველის მიერ ფორმისა და სივრცის აღქმაზე.ის იყენებს სუფთა პიგმენტს მუშაობის პროცესში. მისი გრავიურები მკვეთრი ფერებისა და ეთერული ფორმების საშუალებით,ხშირად სენსორული გამოცდილების მიღების საშუალებაა. ტრეისი ემინი ქმნის მონოგრავიურებს, რომლებსაც პირდაპირ საბეჭდ დაზგაზე ხატავს, რითაც განცდებისა და ფიქრების ცოცხალ, დოკუმენტურ ჩანაწერებს გვთავაზობს. ის გრავიურებს იყენებს საწყის ეტაპად თავისი სკულპტურული ქმნილებისათვის.
გილბერტი და ჯორჯი გავრცობილი სკულპტურული ფორმების კონცეფციას იკვლევენ.ასევე შექმნეს ბარათების სერია, რომელთა ცალ მხარეს სახუმარო ლექსები იყო , მეორე მხარეს კი თავად ავტორები.
ანია გალიციოს გრავიურებში ბუნების რეინტერპრეტაცია გამოხატავს მხატვრის დამოკიდებულებას ბუნებისადმი და მისი კვდომის პროცესისი მიმართ.
გრავიურები გვევლინებიან ასევე ორიგინალის დოკუმენტურ მასალად. დევიდ შრიგლის ილუსტრირებული რუკა ამის დასტურია. მაიკ ნელსონის ფოტოგრაფიული გრავიურები კი ინსტალაციებს ასახავენ; წინა პლანზე სწევენ არტისტული რეპროდუქციების საკითხს.
დემიენ ჰერსტის სპინ–პრინტები ცენტრიფუგული ძალის გამოყენებითაა შექმნილი (წრიულად მბრუნავი ქაღალდისა და მელნის მეშვეობით).
No comments:
Post a Comment